Progressive Rock müzikteki en gizemli türlerden biridir. Anlayanı azdır. Doğal olarak da az sevilir. Ancak sevenleri de bir ömür boyu vazgeçemez ondan. Öyleyse nedir bu PR (Progressive Rock) birçok farklı müzik türünün harmanlanıp bir araya gelmesinden ortaya çıkmıştır. Rockla birlikte caz, folk ve klasik müziğin karışımıyla ortaya çıkmıştır. Bir diğer karakteristik özellik de deneyselliktir. Bir grup yada sanatçı bir konuyu, bir kişiliği veya bir olayı ele alıp onu kendi müziği doğrultusunda dinleyenlerine sunar. Bunun sonucunda da her grubun yaptığı müzik kendi ismiyle anılıp, diğerlerinden farklı bir konumda olur. Yani müziği dinlediğinizde “bu X grubun soundu” diyebilirsiniz.

PROGRESSIVE ROCK’IN KÖKLERİ
PR’ın tohumlarının ilk olarak efsanevi grup BEATLES tarafından atıldığı öngörülüyor. Grubun 1967 tarihli “Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” albümü herşeyin başlangıcı kabul ediliyor ve sayısız grubu etkileyip onların bu müzik türünde büyük başarılar elde etmesinin başlıca sebebi sayılıyor.

Bununla birlikte klasik PR konusunda en büyük öncülüğü yapan grup MOODY BLUES’dur. Grubun 1967 tarihli “Days Of Future Passed” albümü ilk senfonik rock ve konsept albümüdür. Yaşamdaki bir günü anlatır. Şafakta başlar ve geceyi anlatan ünlü parçaları Night
In White Satin ile sona erer. Moody Blues’un 1967 ve 1973 tarihleri arasında ürettiği 7 albüm de tam bir PR şölenidir. Bu da PR’ın temelini 2 önemli grup BEATLES ve MOODY BLUES’un attığını gösteriyor.

KLASİK PROGESSIVE ROCK’IN DOĞUŞU
60′lı yılların sonunda oldukça yeni ve fazla anlaşılmayan bir müzik türü olan PR ile özdeşmiş bir grup da KING CRIMSON’dı. Grubun ilk albümleri 1969 tarihli “IN THE COURT OF THE CRIMSON KING” senfoni, caz, R&B ve hard rock türlerinin bir karışımı olarak dinleyenleri hayrete düşüren bir şekilde ortaya çıktı. Grup 1974 yılına kadar çıkardığı yedi uçuk albümle dinleyenlerini oldukça nevrotik ve karamsar, zaman zaman duygusal bir boşlukta bırakmıştı.

PR arenasında bir başka çok önemli grup da PINK FLOYD’tu. Özellikle Roger Waters’ın yazdığı inanılmaz üst düzey liriklerle ve deneysel müziklerle PINK FLOYD bu türde tam bir devrim yaratmıştı. 1971 tarihli ” Meddle ” albümleri bir yüzüyle hoş,dugusal caz ezgileriyle
insanı rahatlatırken, diğer tarafı (23 dakikalık tek bir parça) Echoes ile “Ne oluyor burada dedirten?” bir ziyafet sunuyordu hayranlarına. Billboard listelerinden bir türlü inmek bilmeyen grubun efsanevi albümü “The Dark Side of The Moon”, Syd Barret’a adanan David
Gilmour’un hüzünlü gitar sololarıyla bezeli emsalsiz “Wish You Were Here” ve karanlık, içine kapanık ama asla hakkı tam olarak verilmemiş “Animals ile Pink Floyd 1971-77 tarihleri arasında PR türünün eşsiz örneklerini vermişti.

Dönemin bir diğer süper grubu da bünyesinde Rick Wakeman, Steve Howe ve Jon Anderson gibi müzik dehalarını barındıran YES’ti. Grubun başyapıtı kabul edilen 1972 tarihli “Close To The Edge” albümü senfonik, karmaşık,tinsel, dokunaklı ve Chris Squire’ın sert ama ritmik bas gitar tınılarıyla dolu gerçekten eşi bulunmaz bir albümdü. Grubun, diğer “Fraglie(1971)”,
“Tales From Topograghic Oceans(1973), “Relayer(1974)” ve “Going For The One(1977)” gibi albümleri PR tutkunları için her zaman demirbaş listesindeydi.

PR tarihinin en karmaşık, anlaşılması zor gruplarından biri de GENESIS’ti. Aynı grubun 80′lerde yaptığı “Invisible Touch” gibi art-pop albümler PR tutkunlarına elem ve keder verse de benim bahsettiğim GENESIS 1970-74 arası solistleri Peter Gabriel liderliğindeki gruptur.
“Tresspas(1970)”,” Nursery Crime(1971)”, Foxtrot(1972)”, “Selling England By Pound(1973)” ve “The Lamb Lies Down Broadway(1974) gibi albümler senfonik, üzerinde çok uğraşılmış ve insanı uçuran lirikleriyle tam bir başyapıttılar.

PR serisinin en teknik ve aynı zamanda en abartılı grubu Emerson,Lake and Palmer’dı. Nice grubundan gelen Keith Emerson King Crimson’dan gelen Grek Lake ve Atomic Rooster’dan gelen Carl Palmer’ın oluşturduğu ELP oldukça cesur, yaratıcı, gösterişli ve agresif taraflarıyla dönemin en çok ses getiren gruplarındandı.”Tarkus(1971)”, “Pictures At Exhibition(1971)”, “Trilogy(1972)” ve başyapıtları “Brain Salad Surgery(1973)” albümleriyle tanınmışlardı.

Zaman zaman PR kulvarlarına giren ünlü İngiliz grup Uriah Heep’ide unutmamak gerekiyor. Ken Hensley’in liderliğindeki grup “Salisbury(1971)”, “Magician’s Birthday(1972)” ve “Demons and Wizards(1972)” gibi hepsi gerçek bir PR örneği olan çok kaliteli
albümler üretmişti.

Alan Parsons Project de yaptığı konsept albümlerle PR’ın hakkını veren gruplarındandı. Ayrıca Van Der Graaf Generator, Gentle Giant ve Renaissance gibi ülkemizde pek tanınmayan gruplar da dönemin oldukça ses getiren topluluklarıydı. Ayrıca Macar grup Omega ve Almanların dev grubu Eloy da 70′li yıllarda PR alanında iz bırakan birçok albüm üretmişlerdi.

Benim bu dönemden bahsedeceğim son grup gerçekten çok sevdiğim ancak rock dünyasında bir türlü hak ettiği başarıyı yakalayamamış İngiliz grup Camel olacaktır. 1972 yılında Surrey
İngiltere’de Andy Latimer, Peter Bardens, Doug Ferguson ve Andy Ward tarafından kurulan Camel aradan geçen 30 yıla rağmen kalan tek orjinal üye gitarist Andy Latimer sayesinde yoluna devam ediyor. “Snow Goose(1975)”, Moonmadness(1976)”, Rain Dances(1977)”
ve “Stationary Traveller(1984)” gibi PR tarihinin en başarılı albümlerini üretmiş olan Camel Andy Latimer’ın insanı başka alemlere götüren naif flüt ve gitar ezgileriyle, Andy Ward’un başarılı davul tekniği ve geçtiğimiz Aralık ayında yaşama veda eden Peter Bardens’ın kendine
has klavye çalışı ile gerçekten bu alanın en başarılı gruplarından biriydi.

70′Lİ YILLARIN PROGRESSIVE HARD ROCK GRUPLARI
Bu kategoride 3 önemli grup göze çarpıyor. QUEEN, RUSH ve KANSAS. Bu üç grupta klavyeden ziyade klasik heavy metal sınırlarını zorlayan gitar soundlarıyla ve sıkı, özenilmiş düzenlemeleriyle türün gözdeleriydiler. Ancak kayda değer bir olgu da, bu grupların birkaç
başarılı radyo hitleri dışında PR tutkunları tarafından fazla dikkate alınmamalarıydı. Bu da anılan grupların az fakat kendilerine aşırı bağlı fanatik hayran kitlelerine sahip olmasına neden oldu.

Odukça fenomen olan QUEEN opera, metal,klasik ve görsel öğeleri fazla kullanan ve bu karışımlardan oluşan farklı müziği ile kendine bağlı bir hayran kitlesi oluşturmuştu. Freddie Mercury ve Brian May’in liderliğindeki grup, anlaşılması zor “QueenII(1973), farklı ancak sanatsal”Sheer Heart Attack(1974)”, gösterişli, ses getiren “A Night At The Opera(1975)”, oldukça sert “A Day At The Races (1976)” ve daha az progressive”News Of The World(1977)” gibi albümleriyle rock tarihinin unutulmazları arasındaki yerini alıyordu.

Kanada’nın bir numaralı grubu Rush ise oldukça sert, Alex Lifeson’ın gitarına ve baterist Neil Peart’ın uçuk şarkı sözlerine dayalı müzikleriyle bu alanda önemli bir yer tutuyordu. Grup “2112(1976)” ve “Hemispheres(1978)” gibi enstrümanların hakkının verildiği “Permanent Waves(1980)” ve “Moving Pictures(1981)” gibi daha dingin ve dengeli albümleri ile dikkat çekiyorlardı.

PR alanında pek fazla önemli grup çıkarmayan Amerika’nın başarılı temsilcisi Kansas gitarist Kerry Livgren liderliğinde önemli başarılara imza atmıştı. Zaman zaman çok sert, zaman
zaman da klasiğe yakın daha dingin, naif parçalarıyla Kansas bu alanın hatırı sayılır gruplarındandı. “Leftoverture(1974)” ve “Point Of Known Return(1977)” grubun en seçkin albümlerindendi.

GÜNÜMÜZDE PROGRESSIVE ROCK……HALA VAR MI?
Evet. Bazı başarılı rock grupları eskileri gibi olmasalar da hala bu müzik türünü günümüzde de sürdürmeye çalışıyorlar. 80′li yılların ortalarında kurulan İngiliz grup Marillion hem Fish ile birlikte hem de Fish’ten sonra yaptıkları kaliteli müzik ile 70′li yıllar sonrası bu alanda bayrağı taşıyan önemli bir gruptu. “Fugazi(1984)”, “Misplaced Chidhood(1985)” ve “Brave(1994) gibi albümler grubun oldukça önemli yapıtları arasındaydı.

Her biri kendi enstrümanında tam bir uzman olan DREAM THEATHER’da progressive metal tarzı parçalarıyla türü devam ettirmeye çalışan gruplardan. Grubun 1999 tarihli “Metropolis Part2: Scenes From A Memory” albümü oldukça dikkat çekici.

Bu alanda bahsedeceğim son iki grup TOOL ve RADIOHEAD. Her iki grup da alternatif rock tarzı görüntüleriyle daha çok modern PR grupları olarak adlandırılabilirler. TOOL’un oldukça karanlık, düşündüren metal albümleri “Aenima(1996)” ve Lateralus(2001)” ile daha gözde bir grup olan RADIOHEAD’in “Ok Computer(1997) ve Kid A(2000)” gibi oldukça nevrotik, insanı bozan albümleri günümüzdeki PR müziğinin en etkili örnekleri sayılabilir.

Umarım verdiğim bu bilgiler bu türün tutkunlarına ve PR ile tanışmak isteyen diğer dinleyenlere biraz yardımcı olmuştur. Hangi dönem daha iyi diye soracak olursanız, benim gibi bu konuda tutucu olan biri olarak 70′li yıllardan şaşmayın derim.

Üye girişi     »
Kullanıcı
Şifre
» üye ol
şifremi unuttum     onay mesajı
İstatistikler     »
Kayıtlı üye sayısı: 12753
Aktif üye sayısı: 13
Aktif misafir sayısı: 101

Aktif Üyeler ( Son 20 )     »
gravedigger (10)

M3Rve (34)
rainman (23)

MuSe (0)
no_comment (48)

UNFORgiven25 (11)
borntorun (2)

dirilish (11)
SeyTan-In-a$qI (10)

cucub (1)
DizZy_dvL (3)

darkskuLL (2)
excalibour (0)
» Tüm aktif üyeler

Bağlantılar     »
Rüya tabirleri yorumları
Diyet Zayıflama Kilo verme
Diyet Sitesi
Diyetlezayıfla Blog
Yemek Tarifleri
Fotokopi | Fax Tamir
Rock
Rock Dream
Duman6
Duman6.gen.tr
Rockdays Links

Rock s